2018 ഓഗസ്റ്റ് 10, വെള്ളിയാഴ്‌ച

ചില കണ്ടെടുക്കലുകൾ

വിഷാദത്തിന്റെ കലാപം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ട ഇരുട്ടിലാണ് നമ്മൾ ആദ്യമായി കണ്ടുമുട്ടിയത്, പുരാതനമായൊരു നഗരം കൊള്ളയടിക്കപ്പെട്ടപോൽ ഞാൻ ശൂന്യമായിരുന്നു.
വിലപിടിപ്പുള്ളതെല്ലാം പിടിച്ചെടുത്തിരിക്കുന്നു,
അവിടവിടെയായി ഓർമ്മകളുടെ പൊടിപ്പും തൊങ്ങലും മാത്രം....
മരണത്തിന് തൊട്ടുമുമ്പുള്ള നിമിഷത്തിൽ
നിന്റെ നീലകണ്ണുകൾ തെളിഞ്ഞു, ചോര തളം കെട്ടിയ നിരത്തിൽ, പാതിയിൽ കൊഴിഞ്ഞു പോയതെന്തോ നീ തിരയുകയായിരുന്നു.
സ്വപ്നങ്ങളറ്റ്‌ കിടന്നിരുന്ന എന്നെ നീ കണ്ടെടുക്കുമ്പോൾ, നിന്നുയിർ പകുക്കുമ്പോൾ,
യുഗങ്ങൾ നീണ്ടൊരു അന്വേഷണം പൂർത്തിയാവുകയാണ്....

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ

  നടന്നു തുടങ്ങും തോറും ദൂരം പിന്നോട്ടേക്കൊഴുകുന്നൊരു കാലത്തിലാണ് ഞാൻ.... തൊട്ടപ്പുറത്തിരിക്കുന്ന മനുഷ്യൻ എന്റെ പ്രതിഭിംഭമാണ്. ഒരക്ഷരം പറയാത...