ഗന്ധർവ ഗീതങ്ങൾ 6

നിന്നെ ഞാൻ എങ്ങിനെയാണ് എന്നിൽ അടയാളപ്പെടുത്തേണ്ടത്.
നിന്നെ ഞാനെന്റെ ആദ്യ കുഞ്ഞായി അടയാളപ്പെടുത്തട്ടെ.
പിറന്നു വീഴും മുമ്പേ അടിവയറ്റിൽ നിന്ന് പറിച്ചെറിയേണ്ടി വന്ന
എന്റെ സ്ത്രീത്വത്തിന്റെ, നിസഹായതയുടെ ബാക്കിപത്രം.
പാലൂട്ടാനാവാതെ കല്ലിച്ച സ്തനങ്ങൾ പിന്നൊരിക്കലും ചുരത്താതെ പകരം വീട്ടും.
നീ മയങ്ങാൻ കൊതിച്ച ഗർഭപാത്രത്തിൽ ആയിരം കോശങ്ങൾ പെറ്റു കൂടും. കാലങ്ങളോളം നിന്നെ കാർന്നെടുത്ത മുറിവിൽ ചോര പൊടിയും.
ഇരുമ്പാണിയിൽ പിടയുന്ന ആത്മാവുപേക്ഷിച്ച്
വീണ്ടും വീണ്ടും നീയെന്നിൽ പുനർജ്ജനിക്കും.
എന്നെ മാതൃത്വത്തിന്റെ നോവറിയിക്കും..... 💚💚